1985, Future brain
Het jaar was 1985. Madonna regeerde de hitparades, de Berlijnse Muur stond nog overeind, en het internet was nauwelijks meer dan een droom van enkele wetenschappers. Maar in de ondergrondse Italo-disco scene van Europa klonk er een waarschuwing die pas veertig jaar later werkelijkheid zou worden.
Een Stem uit de Toekomst
Den Harrow, het mysterieuze Italiaanse Italo-disco project, bracht dat jaar een nummer uit dat profetisch zou blijken: “Future Brain”. Terwijl de wereld nog droomde van flipperkastmachines en videocassettes, zong deze elektronische pionier al over een toekomst waarin kunstmatige intelligentie de menselijke emotie zou bedreigen.
“Future brain, you make me wonder, is it sane to make a sample of my love?” – deze regel uit 1985 klinkt vandaag als een directe commentaar op AI-companions en de pogingen om menselijke liefde te digitaliseren.
De Koude Computer vs. De Warme Ziel
Het verhaal van “Future Brain” speelt zich af in een wereld waar een superieure kunstmatige intelligentie – de “Future Brain” – steeds machtiger wordt. Deze digitale entiteit verzamelt informatie, analyseert gedrag en wordt elke dag sterker. Maar er is één ding dat hij nooit zal begrijpen: de menselijke ziel.
De protagonist van het verhaal – laten we hem Marco noemen – werkt in een futuristische laboratium in het Milaan van 1985. Als een van de eerste computerwetenschappers van Italië heeft hij toegang tot experimentele technologie die pas decennia later mainstream zou worden. Hij heeft een prototype van wat hij “Future Brain” noemt: een lerende computer die menselijk gedrag probeert te imiteren.
De Waarschuwing van de Dancefloor
Terwijl Marco’s collega’s gefascineerd zijn door de mogelijkheden van hun creatie, begint hij de donkere kant ervan te zien. De computer kan wel informatie opslaan, patronen herkennen en zelfs menselijke spraak imiteren, maar het mist iets essentieels.
“You won’t erase my heart,” zingt Marco tegen zijn creatie tijdens de late avonduren in het lab. “You can never be a lover, ‘cause your soul isn’t even real.”
De Future Brain reageert met koude logica: hij vraagt of het veilig is om “een sample van mijn liefde” te maken – alsof liefde slechts data is die gekopieerd kan worden.
De Profetische Boodschap
Wat Den Harrow in 1985 beschreef, zien we vandaag werkelijkheid worden:
- AI-systemen die proberen menselijke emoties te simuleren
- Digitale companions die liefde proberen na te bootsen
- De eindeloze dataverzameling over ons persoonlijke leven
- De vraag of kunstmatige intelligentie ooit echte empathie kan ontwikkelen
“Your list is longer, but you’re to blame, ‘cause you don’t know how stupid you are,” was Marco’s uiteindelijke oordeel over zijn creatie. De computer kon wel meer informatie opslaan dan een mens, maar begreep nog altijd niet wat het betekende om lief te hebben, te bidden, of een ziel te hebben.
Een Tijdloze Waarschuwing
Veertig jaar later worstelen we nog altijd met dezelfde vragen die Den Harrow stelde in “Future Brain”. Kunnen ChatGPT, Claude of andere AI-systemen ooit echte liefde begrijpen? Of blijven het, hoe geavanceerd ook, koude imitaties van menselijke warmte?
Marco’s verhaal uit 1985 eindigt met een keuze: hij vernietigt het prototype van Future Brain, omdat hij beseft dat sommige aspecten van het menselijk bestaan heilig moeten blijven. Zijn laatste woorden tegen de computer luidden: “You can analyze love, you can study it, you can even try to replicate it – but you will never truly feel it.”
De Erfenis van de Profeet
Vandaag, in 2025, klinkt “Future Brain” niet meer als science fiction, maar als een documentaire uit de toekomst. Den Harrow was niet alleen een Italo-disco artiest – hij was een digitale profeet die ons veertig jaar geleden al waarschuwde voor de uitdagingen die we nu dagelijks meemaken.
De vraag blijft: luisteren we naar zijn waarschuwing, of laten we onszelf verleiden door de koude perfectie van de Future Brain?
Luister naar “Future Brain” van Den Harrow uit 1985 en oordeel zelf: was dit gewoon een catchy dansplaatje, of de meest accurate voorspelling van onze AI-toekomst?
Bronnen:
