PTSS en AI als hulp

Reflectieve vragen kunnen mensen met CPTSS helpen om op hun eigen tempo stil te staan bij hun ervaringen, gevoelens en overtuigingen. De sleutel zit vaak in zachte, open vragen die uitnodigen tot nieuwsgierige zelfonderzoek zonder oordeel.

🧠 Voorbeelden van reflectieve vragen (veilig en mild geformuleerd):

🛟 Rond veiligheid en zelfregulatie

• Wanneer voel ik me het meest veilig – bij wie, waar, of in welke omstandigheden?
• Welke signalen geeft mijn lichaam wanneer ik me onveilig begin te voelen?
• Wat helpt me om weer tot rust te komen?

🪞 Zelfbeeld en identiteit

• Wat geloof ik over mezelf dat is gevormd door wat ik heb meegemaakt?
• Kan ik een moment herinneren waarop ik trots was op hoe ik iets heb aangepakt?
• Hoe zou ik mezelf beschrijven zonder de stem van mijn innerlijke criticus?

🤝 Relaties en grenzen

• Welke relaties voelen voedend of steunend voor me, en waarom?
• Wat zijn tekenen dat een grens overschreden wordt bij mij?
• Hoe merk ik dat ik mezelf verlies in contact met anderen?

🌿 Herstel en hoop

• Wat geeft mij kracht, zelfs op moeilijke dagen?
• Hoe ziet ‘groei’ eruit voor mij, zonder dat ik iets hoef te forceren?
• Welk deel van mezelf verdient meer erkenning of zorg?

💡 Tip: Het kan fijn zijn om deze vragen te beantwoorden in een dagboek, spraakmemo of in gesprek met een vertrouwd persoon. En belangrijk: het is helemaal oké om een vraag over te slaan of te parkeren als het te veel is.

AI kan in verschillende fasen van het herstelproces als een slimme, geduldige spiegel en coach fungeren—niet als vervanging van menselijke zorg, maar als krachtige aanvulling. Hier zijn concrete manieren waarop AI reflectie bij CPTSS kan versterken:

1. Dynamische journaling-modules

• Adaptieve prompts: de AI detecteert je emotie­tonen (via tekst of spraakanalyse) en biedt bij elke sessie een andere vraag om verdieping te behouden.
• Langetermijninzichten: automatische samenvattingen en visuele “mood-charts” laten patronen in je gemoedstoestand en reacties zien, zodat jij én je therapeut beter begrijpen wat herhaaldelijk speelt.

1. Geleide zelfreflectie in microdoses

• Instelbare reminders: korte, één-vraag-momenten verspreid over de dag (‘Waar voel ik nu een mini­-piek van onrust?’), zodat reflectie niet te zwaar wordt, maar organisch groeit.
• Stap-voor-stap-flows: de AI begeleidt je in een zachte oefening (bv. vier vragen achtereen) en geeft tussendoor geruststellende feedback.

1. Veiligheid en psycho-educatie on demand

• Contextueel uitleggen: zodra je schrijft over een trigger, kan de AI uitleg geven over je vecht-vlucht-bevries­reactie en een bewuste ademhalingsoefening voorstellen.
• Korte video’s of audio’s: op basis van je reflecties speelt de AI een relevant stukje uitleg of een geleide meditatie af—helemaal afgestemd op dat ene signaal dat je beschreef.

1. Patronen en thema’s in kaart brengen

• Automatisch labelen: de AI herkent terugkerende thema’s (verlies, schuld, isolement) in je dagboek en toont hoe vaak ze de afgelopen weken opdoken.
• Visuele kaarten: je bouwt een persoonlijke “trigger-landkaart” met veilige zones en waarschuwingszones—een concreet overzicht om mee te werken in therapie.

1. Interactieve reflectiespelvormen

• Dialogen simuleren: je oefent het verwoorden van grenzen of herinneringen in een chat met een empathische AI-persoon, zodat je bij de therapeut eerlijker kunt zijn.
• Creatieve reflectie: schrijfactiviteiten met mix van tekst, foto’s en tekeningen, waar de AI bijsturing geeft (“Kun je die kleur betekenis geven?”).

1. Samenwerking met je therapeut

• Gedeelde dashboard: jij kiest welke inzichten je openstelt voor je behandelaar—bijvoorbeeld wekelijkse mood-trends en reflectieweergaven.
• Therapeutische alerts: de AI signaleert een scherpe stijging in onrust of depressieve noties en kan een signaal sturen naar jou (en op jouw verzoek: naar je therapeut).

Belangrijke kanttekeningen

• AI is nooit een vervanger voor professionele therapie, maar juist een brug tussen sessies.
• Privacy en dataveiligheid staan voorop; jij bepaalt wat opgeslagen wordt en wat niet.
• Reflectie over trauma moet altijd in veilige, beheersbare stappen—AI kan daarin gidsen, maar niet forceren.